Стая волков и три охотника ( գայլերի ոհմակը և 3 որսորդները)
Գայլերի ոհմակում ծեր առաջնորդը որոշում է իրեն հետնորդ գտնել: Նա մոտենում է ամենախիզախ ու ամենաուժեղ գայլին և ասում.
– Ես ծերանում եմ, այդ իսկ պատճառով նշանակում եմ քեզ ոհմակի նոր առաջնորդ: Բայց դու պետք է ապացուցես, որ արժանի ես: Դրա համար վերցրու քեզ հետ ամենալավ գայլերին, գնա որսի և ոհմակի համար սնունդ հայթայթի:
– Շատ լավ, – պատասխանեց նոր առաջնորդը և 6 լավագույն գայլերի հետ գնաց որսի:
Եվ մեկ օր նա չկար, և երեկոյան նա չկար: Եվ երբ գիշեր եղավ, ոհմակը նկատում է հպարտորեն որսը բերող 7 գայլի: Բոլոր որսի գնացած գայլերն անվնաս և առողջ էին:
– Պատմիր ինձ ինչպես է ամենը եղել, – խնդրում է ծեր գայլը:
– Օ՜, դա շատ հեշտ էր: Մենք որս էինք փնտրում, և հանակարծ նկատեցինք 10 որսորդի, որոնք որսով լի վերադառնում էին որսից: Մենք հարձակվեցինք նրանց վրա, պատառոտեցինք և վերցրեցինք ամբողջ որսը:
– Կեցցե՛ս: Վաղը նորից կգնաս:
Հաջորդ օրը 6 գայլ և նոր առաջնորդը նորից գնում են որսի: Եվ մի ամբողջ օր նրանք չկային, չեկան նաև երեկոյան, գիշերը և առավոտյան:
Միայն կեսօրին հորիզոնում երևում է ուժասպառ մի գայլ: Դա նոր առաջնորդն էր, ամբողջությամբ արյունոտված և գզգզված մորթով, կաղ և հազիվ ողջ մնացած:
– Ի՞նչ է պատահել, – հարցնում է ծեր առաջնորդը:
– Մենք գնացինք խորը՝ դեպի անտառներ և երկար որս էինք փնտրում և հանկարծ նկատեցինք որսով լի երեք որսորդների: Մենք հարձակվեցինք նրանց վրա, սակայն նրանք ուժեղ էին մեզնից: Նրանք սպանեցին իմ բոլոր մարտիկներին, իսկ ես հազիվ փրկվեցի:
– Բայց ինչո՞ւ այդպես, – զարմացավ ծեր գայլը, -երեկ դուք հեշտությամբ հաղթեցիք 10 որսորդի, իսկ այսօր չկարողացա՞ք հաղթել երեքին:
– Այո, բայց երեկ դա ընդամենը 10 որսորդից բաղկացած խումբ էր, իսկ այսօր այդ երեք որսորդները լավագույն ընկերներ էին:
